Do kin właśnie trafia film „Norymberga” w reżyserii Jamesa Vanderbilta (dystr. Monolith Films) z Russellem Crowe w roli głównej – adaptacja bestsellerowej książki Jacka El-Haia, wydanej w Polsce przez Wydawnictwo Czarne. To historia jednego z najbardziej niezwykłych i niepokojących epizodów powojennej Europy: psychologicznego pojedynku między amerykańskim psychiatrą a jednym z głównych architektów III Rzeszy. Zapraszamy nie tylko do kin, ale i do udziału w konkursie, w którym do wygrania jest reportaż Jacka El-Haia „Norymberga”.
Jest rok 1945. Świat żyje procesem norymberskim – pierwszym w historii międzynarodowym trybunałem, który miał osądzić nazistowskich zbrodniarzy wojennych. Jednym z głównych oskarżonych jest Hermann Göring – bezwzględny, charyzmatyczny i inteligentny manipulator, współodpowiedzialny za największe zbrodnie XX wieku. Aby zdobyć dowody jego poczytalności i doprowadzić do skazania, młody amerykański psychiatra Douglas M. Kelley rozpoczyna z nim serię rozmów, które szybko przeradzają się w psychologiczną grę o ogromną stawkę. Kelley musi zdobyć zaufanie człowieka, który uczynił manipulację sztuką.
„Książka Jacka El-Haia to nie tylko wciągający, wartko napisany reportaż historyczny o ostatnich dniach życia niemieckich zbrodniarzy, ale także wstrząsająca opowieść o korzeniach zła.”
https://czarne.com.pl/katalog/ksiazki/norymberga
Konkurs Filmiks.pl – wygraj książkę „Norymberga”
Z okazji premiery filmu, we współpracy z Wydawnictwem Czarne, przygotowaliśmy dla Was konkurs. Do rozdania mamy 3 egzemplarze książki „Norymberga” Jacka El-Haia – po jednym na każdą platformę:
1 egzemplarz – konkurs na stronie Filmiks.pl
1 egzemplarz – konkurs na Facebooku
1 egzemplarz – konkurs na Instagramie
Aby wziąć udział:
Odpowiedz w komentarzu pod tym wpisem, w maksymalnie 5 zdaniach, na pytanie:
Dlaczego opowiadanie o trudnej historii — jak proces norymberski — jest tak ważne?
Sprawdź także nasze konkursy na Facebooku i Instagramie — aby zwiększyć swoje szanse na wygraną, możesz wziąć udział we wszystkich.
Regulamin konkursu
- Organizatorem konkursu jest właściciel serwisu Filmiks.pl.
- Konkurs prowadzony jest równolegle na: stronie Filmiks.pl, profilu Filmiks na Facebooku oraz Instagramie.
- Konkurs nie jest w żaden sposób sponsorowany, wspierany ani administrowany przez serwisy Facebook ani Instagram.
- Czas trwania konkursu: od 28 listopada 2025 r. do 5 grudnia 2025 r.
- Nagrodami są 3 egzemplarze książki „Norymberga” Jacka El-Haia, przekazane przez Wydawnictwo Czarne.
- Jedna nagroda przypada jednej platformie (strona / Facebook / Instagram).
- Każdy uczestnik może zgłosić tylko jedną odpowiedź konkursową na danej platformie.
- Każdy uczestnik może zostać laureatem tylko jednej nagrody, niezależnie od liczby zgłoszeń oraz platformy, na której bierze udział w konkursie.
- Uczestnik musi mieć ukończone 18 lat oraz mieszkać na terenie Polski. W konkursie nie mogą brać udziału redaktorzy serwisu Filmiks.pl
- Warunkiem udziału w konkursie na stronie jest zamieszczenie odpowiedzi na pytanie (w maksymalnie 5 zdaniach) w komentarzu pod wpisem konkursowym i podanie swojego adresu e-mail.
- Warunkiem udziału w konkursie na Facebooku jest: zaobserwowanie profilu Filmiks, polubienie posta konkursowego i udostępnienie go publicznie na swoim profilu, zamieszczenie w komentarzu pod postem konkursowym odpowiedzi na pytanie (w maksymalnie 5 zdaniach).
- Warunkiem udziału w konkursie na Instagramie jest: zaobserwowanie profilu Filmiks, polubienie posta konkursowego, zamieszczenie w komentarzu pod postem konkursowym odpowiedzi na pytanie (w maksymalnie 5 zdaniach).
- Zwycięzcy zostaną wyłonieni przez organizatora na podstawie jakości i oryginalności odpowiedzi.
- Zwycięzcy konkursu zostaną poinformowani o wygranej do 3 dni od zakończenia konkursu drogą prywatnej wiadomości (e-mail lub wiadomość prywatna w serwisie Facebook / Instagram), w zależności od miejsca udziału w konkursie. Wyniki nie będą publikowane publicznie.
- Zwycięzcy są zobowiązani do przesłania danych do wysyłki nagrody w ciągu 3 dni od otrzymania wiadomości o wygranej. W przeciwnym razie nagroda przypada innej osobie.
- Decyzja o wygranej jest ostateczna i nie przysługuje od niej odwołanie.
- Dane osobowe będą wykorzystane wyłącznie do realizacji wysyłki nagrody i nie będą przetwarzane w innych celach.
- Organizator nie ponosi odpowiedzialności za podanie przez uczestnika nieprawidłowych lub niekompletnych danych kontaktowych lub adresowych.
- Organizator zastrzega sobie prawo do wprowadzenia zmian w regulaminie w przypadku wystąpienia ważnych przyczyn technicznych lub organizacyjnych.
Informację o konkursie znajdziecie także na: fajnekonkursy.pl
Konkurs został zakończony, a informacja o wygranej trafiła już do laureata. Serdecznie dziękujemy wszystkim uczestnikom za tak liczny udział! Wasze komentarze po raz kolejny udowodniły, jak ważne refleksje potrafi wywołać opowiadanie o trudnej historii. Wybór zwycięzcy był wyjątkowo wymagający.
Zachęcamy do regularnego odwiedzania Filmiks.pl, śledzenia naszych profili na Facebooku i Instagramie oraz udziału w kolejnych konkursach, które już wkrótce przygotujemy dla naszych Czytelników.
Opowiadanie o procesie norymberskim jest niezbędne, bo to moment, w którym ludzkość musiała zmierzyć się z pytaniem: „Co to znaczy być człowiekiem w obliczu zła?”. Zbrodnia przeciwko ludzkości nie wybucha nagle – ona rodzi się z milczenia, z obojętności wobec cierpienia drugiego człowieka, z braku reakcji na słowa, które nie zostały skrytykowane. Proces norymberski to nie tylko historia – to lekcja, która przypomina nam, że nasze dzisiejsze wybory decydują o przyszłości świata. Zło nie przychodzi w jednym momencie – ono rośnie w miejscach, w których przestajemy działać. Dziś musimy odpowiedzieć na pytanie: czy będziemy reagować, kiedy nienawiść znów zacznie rosnąć wokół nas?
Opowiadanie o procesie norymberskim bez wątpienia jest trudnym, ale ważnym tematem, gdyż dotyczy wydarzeń, które odcisnęły piętno na życiu milionów ludzi na całym świecie. Proces zbrodniarzy hitlerowskich i ich skazujące wyroki to namiastka zadośćuczynienia dla ofiar obozów koncentracyjnych, łapanek i wszelkiego okrucieństwa jakiego dopuścili się oprawcy względem tysięcy istnień ludzkich podczas II wojny światowej. Proces norymberski to historyczny moment i przestroga na przyszłość, bo udowodnił,że sprawiedliwość dosięgnie winnych, a ich nazwiska na zawsze zapiszą się na kartach historii w negatywnym kontekście. To temat trudny, ale warty uwagi, szczególnie wśród młodszego pokolenia.
Opowiadanie o trudnej historii jest ważne, by oddać hołd poległym niewinnym, a także tym, którzy nie mogą się już bronić. Dochodzenie prawdy to podstawa świadomości historycznej danego narodu. Ktoś musi o nią walczyć i ją szerzyć. Trzeba robić wszystko, by dane sytuacje się nie powtórzyły lub, aby nie znaleźli się naśladowcy okrutnych czynów. Historia bywa trudna, gorzka oraz nie czarno-biała, ale warto ją poznać czy zrozumieć!
Uważam, że warto mówić o procesie norymberskim, bo pokazuje, jak trudne i bolesne bywa dochodzenie do prawdy, a każdy konflikt rodzi się z niesprawiedliwość. Historia rzadko bywa czarno-biała. Zdarza się, że ci, którzy stają w roli oskarżycieli, sami mają nieczyste ręce, a oskarżeni próbują udawać lepszych, niż byli naprawdę. Norymberga przypomina, że sprawiedliwość to nie spektakl ani zemsta, ale odwaga, by zmierzyć się z faktami także tymi niewygodnymi dla wszystkich stron. A kiedy patrzymy, jak mija czas, widać jedno dla tych u władzy życie człowieka staje się tylko liczbą, statystyką a nie wartością.
Proces norymberski przypomina nam, że prawda ma siłę większą niż imperia, które próbowały ją zniszczyć. To opowieść o chwili, gdy świat odważył się spojrzeć potwornościom w oczy i nazwać je po imieniu. Pokazuje, jak cienka jest granica między zwyczajnością a udziałem w złu, jeśli przestajemy myśleć samodzielnie. Uczy, że sprawiedliwość może być powolna, ale kiedy w końcu nadchodzi, staje się latarnią dla przyszłych pokoleń. Dlatego wracamy do tej historii — aby pamiętać, że milczenie jest zawsze najwygodniejszym sprzymierzeńcem tyranii.
.Opowiadanie o ,,trudnej historii” jest ważne ażeby unaocznić do czego doprowadziła ideologia tzw. Wyższości rasy, że każdy nazista był trybikiem tej ogromnej machiny, która unicestwiła tyle istnień ludzkich i żeby to już nigdy się nie powtórzyło a działania takie jak miały miejsce muszą zostać potępione, poddane sprawiedliwości a zbrodniarze muszą zostać ukarani.
Istnieje takie pojęcie jak prawda historyczna, którą te odchodzące pokolenia,pamiętające czas okupacji niemieckiej, obozy i wyzwolenie, powinny przekazywać kolejnym pokoleniom. Politycy zaś na równi z instytucjami do tego uprawnionymi muszą tą wiedzę weryfikować i jak najwięcej spisywać aby mieć dowody.Rolą historyków jest współpraca z filmowcami, wydawcami książek ,aby wiedzę o przeszłości poznali młodzi ludzie nie tylko z Polski ale również z zagranicy. Książki i filmy pozostają na zawsze,są skarbnicą wiedzy nam w ten sposób przekazaną. No i oczywiście fundamentalne znaczenie ma też utrzymanie pamięci o tej prawdzie historycznej, o wojnie ,o holokauście, o obozach i rozliczeniu po wojnie poszczególnych zbrodniarzy za śmierć milionów, niewinnych ludzi różnych narodowości.
Powiem coś co w moim odczuciu jest przerażające. Brat mojego kolegi w wieku 14 lat (!!!) zapytał kiedyś, czy Hitler był prawdziwy, bo brzmi jak postać z horroru i że mogliby zrobić z niego jakiegoś bosa w grze na play station… Jeśli przestaniemy opowiadać o procesie norymberskim i zbrodniach nazistowskich to ta trudna historia stanie się mitem, bajką, czymś „co nie mogło się wydarzyć” lub historią, którą ktoś celowo „podkręcił” żeby była bardziej „hardkorowa”. Cisza po traumie może i czasem wygląda jak szacunek, ale w tym przypadku jest dokładnie tym, czego zło potrzebuje, żeby spróbować jeszcze raz.
Musimy nie tylko zachować pamięć, ale i opowiadać o procesie norymberskim, bo mówiąc przewrotnie cisza jest przywilejem żywych, a miliony zginęły, zanim zdążyły opowiedzieć swoją wersję. Proces norymberski po raz pierwszy w historii dał głos tym, którzy już krzyczeć ani mówić nie mogli. Opowiadanie tej trudnej historii to nie jest wybór tylko spłacanie długu wobec tych, których ostatnich słów nikt nie zapisał.
Mówienie o Norymberdze to jak trzymanie latarki skierowanej w najciemniejszy zakamarek historii — po to, by żaden cień nie urósł w potwora. To przypomnienie, że sprawiedliwość nie jest automatem, tylko wyborem, który trzeba podejmować nawet wtedy, gdy ręce drżą. To także sposób, by ocalić imiona tych, których los próbowano wymazać. A przede wszystkim: to ostrzeżenie zapisane w ludzkich głosach, dzięki któremu przyszłość nie musi powtarzać naszych najgorszych rozdziałów.
Opowiadanie o tak trudnych momentach jak proces norymberski ma ogromne znaczenie, ponieważ pomaga zrozumieć, jak daleko mogą posunąć się ludzie, gdy zabraknie granic moralnych i odpowiedzialności. Dzięki temu możemy świadomie budować przyszłość, w której podobne tragedie nie będą miały szansy się powtórzyć. To także forma upamiętnienia wszystkich, którzy ponieśli niewyobrażalne cierpienie – przypomnienie, że ich głosy wciąż mają znaczenie. Takie historie uczą nas, że sprawiedliwość nie jest tylko pojęciem, ale realnym obowiązkiem wobec świata. A przede wszystkim podkreślają, jak ważne jest pielęgnowanie prawdy, bo tylko ona pozwala budować trwały i uczciwy pokój.
Opowiadanie o procesie norymberskim jest ważne, bo uczy nas, jak niebezpieczne jest milczenie wobec zła. Pokazuje, że nawet najpotężniejsi muszą ponieść konsekwencje swoich czynów. Te historie przypominają, że prawda bywa bolesna, ale bez niej nie ma sprawiedliwości. Uczą, że każdy z nas ma odpowiedzialność, by nie pozwolić na powtórkę takich wydarzeń. Dzięki temu pamięć o przeszłości staje się naszym najlepszym nauczycielem.
Opowiadanie o trudnej historii, takiej jak proces norymberski, jest kluczowe, aby pamiętać o konsekwencjach nienawiści i totalitaryzmu. Dzięki temu możemy uczyć się na błędach przeszłości i chronić przyszłe pokolenia przed podobnymi tragediami. To także hołd dla ofiar, których cierpienie nie może zostać zapomniane. Historia jest ostrzeżeniem, które pomaga budować świat oparty na prawie i sprawiedliwości. Bez tej pamięci łatwo powtórzyć dawne błędy.
Opowiadanie o tak trudnej historii jak proces norymberski jest dla mnie trochę jak zapalanie światła w pokoju, w którym kiedyś wydarzyło się coś strasznego, nie po to, by się pastwić nad szczegółami, ale żeby już nigdy nie udawać, że nic tam nie ma. Kiedy słucham tych historii, widzę w nich ludzi z krwi i kości, a nie tylko podręcznikowe nazwiska…. i nagle słowo „odpowiedzialność” przestaje być abstrakcyjne. Takie opowieści uczą, że zło nie zaczyna się od wielkich zbrodni, tylko od małych usprawiedliwień i milczącej zgody. Mówienie o Norymberdze to dla mnie obietnica, że jeśli kiedykolwiek znów zobaczymy, jak przekraczane są granice człowieczeństwa, nie zostaniemy tylko biernymi widzami.
Najważniejsze wydarzenia z historii ludzkości każdy znać powinien, zwłaszcza młody człowiek. Po tzw. stare książki, wydane dość dawno, młodzież rzadko obecnie sięga. Szuka nowości. I wówczas łatwiej można jej podsunąć pozycję wartościową, o treści wyjątkowej, mającej znaczenia dla całego świata. Jest szansa, że po zapoznaniu się z historią procesu norymberskiego, młody człowiek pomyśli i zacznie naprawiać obecny świat….
Opowiadanie o trudnej historii jest bardzo ważne, ponieważ „Historia magistra vitae est”. Człowiek jako istota „wolna z natury” ma prawo do wolnej woli, jest „sprawcą” wydarzeń, ale nie zawsze jego decyzje są właściwe. Historia ma nas nauczyć tego, jak je podejmować, jakimi wartościami się kierować, a czego lepiej się wystrzegać. Omawiany przypadek jest, m.in. dowodem na to, że nie ma „idealnego” ustroju politycznego — totalitaryzm wiąże się ze zbrodniami i cierpieniem wielu ludzi, ale warto pamiętać, że ustrój ten został przez większość Niemców zaakceptowany – wybrany w wyborach. Historia uczy więc nas bycia ostrożnym — nieulegania manipulacji, etycznych wyborów i kierowania się racją stanu i dobrem wszystkich, a nie tylko swoim własnym.
Bo historia lubi się powtarzać, dlatego warto przypominać, że zło może narastać, jeśli społeczeństwo pozostaje obojętne. Poznawanie trudnej historii uczy nas czujności i moralnej odwagi, utrwala pamięć o przeszłości, rozwija empatię wobec ofiar i wzmacnia odpowiedzialność społeczną, przypominając o konsekwencjach zła i znaczeniu sprawiedliwości.
Opowiadanie o procesie norymberskim to nie tylko lekcja historii, ale ostrzeżenie, że cywilizacja potrafi runąć w chwili, gdy milczymy wobec zła. To przypomnienie, że wśród krzyku propagandy najważniejsze są ciche głosy ofiar, które domagają się prawdy. Norymberga uczy nas, że odpowiedzialność nie znika w cieniu munduru ani rozkazu — zawsze ma twarz konkretnego człowieka. Dzięki tej historii potrafimy rozpoznawać pierwsze sygnały nienawiści, zanim zmienią się w tragedię. A przede wszystkim opowiadamy ją po to, by świat nigdy więcej nie musiał urządzać podobnego procesu.
Opowiadanie o procesie norymberskim jest ważne, bo pokazuje, jak straszne rzeczy mogą się wydarzyć, gdy ludzie nadużywają władzy. Uczy, że robienie czegoś złego „bo taki rozkaz” nie jest w porządku. Pokazuje też, że prawo może ukarać nawet tych, którzy wydają najgorsze decyzje. Przypomina o cierpieniu ofiar i że ich historia się liczy. Dzięki temu łatwiej zrozumieć, dlaczego trzeba dbać o prawa innych i nie powtarzać błędów przeszłości.
Proces norymberski pokazał z jakimi problemami musiał zmierzyć się świat powojenny. Dał ludziom świadomość że każdy ustrój kiedyś odpowie za swoje czyny. A z drugiej strony pokazał że jednak, moim zdaniem, zemsta nie zawsze jest dobra i kosztuje mnóstwo nerwów i dylematów. To był ogromny wysiłek i przyniósł pewne efekty, które dały pewien komfort zwycięzcom. Finalnie jednak uważam że sam proces był sukcesem, aczkolwiek, według mnie, emocje były ogromne i ciężar z jakim zmierzył się świat w Norymberdze był niezwykle trudny i wymagał rzetelnego podejścia, wiedzy, dokumentacji, świadków, a przede wszystkim rozsądku i nie podchodzenia z chęcią czystej zemsty tylko z rzeczowym uzasadnieniem win i kar.