Wyróżnia się niezwykłą wszechstronnością i wrażliwością artystyczną, w swojej twórczości łączy odmienne estetyki i style narracyjne. Filmy Anga Lee często dotykają tematów takich jak tożsamość, kultura, konflikt między tradycją a nowoczesnością oraz złożoność relacji rodzinnych.
Ang Lee urodził się 23 października 1954 r. w miejscowości Chaozhou (okręg Pingtung) na Tajwanie. Jego rodzice uciekli tam z Chin w obawie przed prześladowaniami. Swój dom rodzinny określał jako „typowo chiński i patriarchalny”. Wczesne lata spędził na Tajwanie, gdzie podjął studia w National Arts School. W 1978 r., wraz z żoną i dziećmi wyjechał do USA, by kontynuować edukację: ukończył studia teatralne na University of Illinois at Urbana‑Champaign, a następnie uzyskał stopień magistra w dziedzinie produkcji filmowej na New York University.
Po zakończeniu edukacji Lee przez jakiś czas zabiegał o wsparcie w Hollywood, jednak jego pierwsze znaczące filmy powstały na Tajwanie lub w jego kręgu kulturowym. W 1991 r. zadebiutował jako reżyser pełnometrażowego filmu – „Dłonie, które oddychają” („Tui shou”) – opowieści o konflikcie pokoleń i migracji kulturowej. W 1993 r. wyreżyserował film „Przyjęcie weselne” („Xí yàn”), który zdobył nagrodę „Oso de Oro” na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Berlinie oraz uzyskał nominację do Oscara w kategorii filmu nieanglojęzycznego. W 1994 r. zrealizował film „Jedz i pij, mężczyzno i kobieto” („Yin shi nan nu”) – kolejny ważny krok w jego karierze, film kładł nacisk na relacje rodzinne, tradycję vs. nowoczesność i zdobył szerokie uznanie międzynarodowe.
Lee jest reżyserem, który często podchodzi do adaptacji literackich lub gatunkowo odmienia znane formuły. „Rozważna i romantyczna” („Sense and Sensibility”, 1995), adaptacja powieści Jane Austen, to pierwszy anglojęzyczny film Lee, który przyniósł mu międzynarodową widoczność (m.in. Złotego Niedźwiedzia w Berlinie i nominację do Złotego Globu). Z kolei utrzymany w konwencji baśniowej i bazujący na chińskiej mitologii „Przyczajony tygrys, ukryty smok” („Crouching Tiger, Hidden Dragon”, 2000) odniósł ogromny sukces komercyjny i artystyczny, zdobywając Oscara za najlepszy film nieanglojęzyczny. Za film „Tajemnica Brokeback Mountain” („Brokeback Mountain”, 2005), będący adaptacją opowiadania Annie Proulx, Lee zdobył wiele prestiżowych nagród, m.in. Oscara i Złoty Glob. Film uchodzi za przełomowy w tematyce LGBTQ+ w kinie mainstreamowym — ważny zarówno artystycznie, jak i społecznie. Kolejnego Oscara Lee otrzymał 7 lat później za film „Życie Pi” („Life of Pi”, 2012), adaptację powieści Yann Martela. Bardzo wymagający technicznie: Lee zdecydował się na wykorzystanie technologii 3D oraz zaawansowanych efektów wizualnych, aby całą historię uczynić jak najbardziej wiarygodną dla widza.
Nic więc dziwnego, że Ang Lee jest jednym z najważniejszych reżyserów, a jego adaptacje literackie i gatunkowe pokazują, że dobry reżyser może z powodzeniem pracować w różnych językach, kulturach i stylach. Lee zdaje się mówić, że prawdziwe kino rodzi się tam, gdzie technologia spotyka się z ludzką wrażliwością.
Źródło: Filmiks
Zdjęcie główne: Ang Lee (2013 r.)
Fot. Sean Reynolds
Źródło: https://www.flickr.com/photos/74741590@N04/8464864982
Licencja: CC BY 2.0 https://creativecommons.org/licenses/by/2.0/